فیلم Parasite : ( انگل ) فیلمی تاریخ ساز برای سینمای کره

فیلم Parasite یکی از بهترین فیلم‌های اخیر سینمای کره است. در این مقاله به نقد و بررسی فیلم سینمایی Parasite و جزئیات این فیلم می‌پردازیم.

فیلم سینمایی Parasite یا «انگل» تریلری به کارگردانی بونگ جون-هو (Bong Joon-ho) محصول سال ۲۰۱۹ و کشور کره جنوبی است. بونگ جون-هو یکی از سرشناس‌ترین کارگردان‌های کره است که از فیلم‌های موفق او می‌توان به Memories of Murder محصول سال ۲۰۰۳، Mother محصول سال ۲۰۰۹ و Snowpiercer محصول سال ۲۰۱۳ اشاره کرد. فیلم‌های بونگ جون-هو معمولا تمی علمی-تخیلی و فانتزی دارند. البته شاید بتوان گفت که بهترین فیلم‌های او اتفاقا فیلم‌هایی درام و واقعگرا هستند؛ فیلم‌هایی چون Memories of Murder، Mother و همین فیلم آخر او Parasite.

فیلم Parasite تریلری در سبک کمدی سیاه است که جوایز زیاد و مهمی هم گرفته است. این فیلم داستان خانواده فقیری را روایت می‌کند که همگی بیکار هستند و به طور اتفاقی با خانواده‌ای ثروتمند آشنا می‌شوند. در این مقاله بعد از تماشای تریلر این فیلم و مروری بر جوایز و نکات جالب این فیلم، به نقد و بررسی فیلم سینمایی Parasite از منظر منتقدان مطرح جهان خواهیم پرداخت.

داستان فیلم سینمایی انگل (Parasite)

فیلم سینمایی انگل یا Parasite راجع به خانواده‌ای فقیر است که همگی آنها بیکار هستند. این خانواده ۴ نفره با تا کردن جعبه‌های پیتزا سعی دارند تا امورات خود را بگذرانند. یکی از دوستان پسر خانواده کی وو برای تحصیل به خارج از کشور می‌خواهد برود و به کی وو پیشنهاد می‌کند که شغل او را به عنوان معلم زبان انگلیسی بگیرد. کی وو باید به دختر یک خانواده ثروتمند تدریس خصوصی کند. کم کم کی وو با حقه و کلک کاری می‌کند که کل خانواده‌اش به این خانه راه یابند و در شغل‌های مختلف (معلم هنر، راننده و خدمتکار) مشغول به کار شوند.

البته به مرور همه چیز خیلی پیچیده می‌شود و این خانواده در مسیری بدون بازگشت قرار می‌گیرند. درواقع می‌توان گفت که «انگل» همانطور که از نامش پیداست، داستان آدم‌هایی بدون تخصص است که از سادگی و ثروت بقیه تغذیه می‌کنند.

جوایز و افتخارات فیلم پاراسایت

فیلم Parasite‌ یکی از فیلم‌های تاریخ ساز سینمای کره است. فیلم پاراسایت در جشنواره فیلم کن به عنوان اولین فیلم کره‌ای، جایزه نخل طلا و همچنین بهترین کارگردانی را گرفت. همچنین این فیلم در جشنواره فیلم سیدنی جایزه بهترین فیلم را گرفت و در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو مقام سوم فیلم‌های انتخاب مردمی را به دست آورد.

نکات جذاب (Trivia) از فیلم سینمایی انگل

در این قسمت به ۹ نکته جذاب راجع به فیلم Parasite می‌پردازیم که احتمالا آنها را نمی‌دانید.

۱٫خانه ای که فیلم در آن ضبط شد

کارگردان فیلم، بونگ جون-هو در مصاحبه‌ای که با یک مجله کره‌ای به نام Cine21 داشت راجع به تجربه‌اش از فیلمبرداری در این خانه فوق مجلل کره‌ای صحبت کرد. او گفته که در این خانه از یک سطل آشغال به عنوان پایه استفاده کرده است. اما بعد فهمیده که ارزش این سطل آشغال ۲٫۵۰۰ دلار آمریکا است. او گفته هنگامی که می‌خواسته این سطل آشغال را به جای اولیه‌اش برگرداند دستانش به معنای واقعی از استرس می‌لرزیده است. در این سطل از تکنولوژی خیلی پیشرفته‌ای استفاده شده بوده که حتی وقتی درش بسته می‌شده هیچ صدایی تولید نمی‌کرده است.

۲٫آهنگ تیتراژ پایانی

اولین آهنگ تیتراژ پایانی فیلم Parasite توسط خود جون-هو نوشته شده و بازیگر اصلی مرد فیلم چوی وو-شیک (Choi Woo-shik) آن را خوانده است.

۳٫فیلمبردار فیلم

این فیلم سومین همکاری بونگ جون-هو با فیلمبردار هونگ کیونگ-پیو است. هونگ همچنین سال گذشته فیلمبردار فیلم کره‌ای دیگری به نام Burning بود که آن فیلم هم در جشنواره فیلم کن حضور داشت.

۴٫فیلم کاملا کره ای

این فیلم بعد از فیلم Mother محصول سال ۲۰۰۹، اولین فیلم بونگ است که کاملا محصول کره‌ است.

۵٫معلم خصوصی

کی وو پسر خانواده در این فیلم یک معلم خصوصی زبان انگلیسی است. کارگردان بونگ جون-هو گفته که این شغل را به این دلیل انتخاب کرده چرا که به نظر می‌آید متاسفانه این شغل تنها راهی است که با آن می‌توان به طور منطقی دو خانواده از دو سطح کاملا متفاوت را در جامعه مدرن کره در داستان به هم مرتبط کرد.

۶٫اسکار ۲۰۲۰

این فیلم احتمالا در اسکار سال ۲۰۲۰ نماینده رسمی کشور کره جنوبی در بخش بهترین فیلم بین‌المللی خواهد بود.

۷٫انتخاب بازیگران فیلم Parasite

بونگ وقتی که هنوز در حال نوشتن فیلمنامه این فیلم بود، بازیگرانی که در فیلم قبلی‌اش Okja هم بودند یعنی کنگ-هو سونگ (Kang-Ho Song) و چوی وو-شیک را برای بازی در فیلم انگل انتخاب کرده بود. این چهارمین فیلمی است که بونگ و سونگ با هم همکاری می‌کنند.

۸٫فیلمنامه Parasite

جون-هو در جشنواره فیلم مونیخ گفت که او درواقع فیلمنامه نویسی را دوست ندارد و این کار او را مضطرب و برای خانواده‌اش غیر قابل تحمل می‌کند. او گفته که ایده فیلم پاراسایت از سال ۲۰۱۵ در ذهن او بوده و او این فیلمنامه را در مدت ۳ ماه و نیم نوشته است.

۹٫فروش فیلم

فیلم Parasite با بودجه ۱۱ میلیون دلاری ساخته شده و در سرتاسر جهان حدود ۹۰ میلیون دلار فروش داشته است. این فیلم در اندونزی تبدیل به پرفروش‌ترین فیلم کره‌ای با ۵۰۰ هزار بیننده شده است.

نظر منتقدان دنیا درباره فیلم سینمایی Parasite

واکنش منتقدان و مخاطبان به فیلم Parasite به شدت مثبت بوده است. این فیلم سینمایی توانست در سایت معتبر Metacritic و توسط منتقدان برجسته‌ی دنیا امتیاز ۹۵ از ۱۰۰ را دریافت کند. در این قسمت نگاهی خواهیم انداخت به نقدهایی که از این فیلم توسط منتقدان مطرح جهان منتشر شده‌اند.

Time / استفانی زاچارک: ۱۰۰

فیلم Parasite بالاترین جایزه را در جشنواره فیلم کن گرفت و نماینده کره جنوبی برای جایزه بهترین فیلم بین‌المللی در اسکار است. دلایل خوبی برای معروفیت جهانی این فیلم وجود دارد. این فیلم قصه‌ای را تعریف می‌کند که احتمالا بدون زیرنویس با بدون هیچ دیالوگی هم می‌توانید آن را دنبال کنید. چهره‌های این بازیگران به آشکاری نشان می‌دهد که غریبه بودن در دنیای ثروت و برتری چه حسی دارد. با این حال فیلم Parasite اول از همه یک داستان خانوادگی است؛ یادآور این است که وقتی هیچ چیزی نداریم حداقل یکدیگر را داریم.

The Wall Street Journal / جو مورگنسترن: ۱۰۰

فیلم Parasite شاهکاری از غافل‌گیری‌های پی در پی است که توسط کارگردان کره‌ای بونگ جون-هو کارگردانی شده است. آقای بونگ پیش از این با فیلم Mother محصول سال ۲۰۰۹ ما را غافل‌گیر کرده بود. اما مهارت فراگیر این یکی فیلمش چیزی جدید برای خودش و برای ما است.

The New York Times / منولا دارگیس: ۱۰۰

در پایان فیلم، این نمایش خنده‌دار وحشیانه‌تر می‌شود. خنده‌ها، ترسناک‌تر و ظالمانه‌تر می‌شوند. تا آن زمان شما هم مانند خانواده کیم در این خانه به راحتی جاگیر شده‌اید: هرچه باشد این خانه خیلی خوب و باصفاست. اما هزینه این راحتی و آن اتاق‌های زیبا – و رضایت حریصانه آنها که با بی‌انصافی و فرومایگی‌ همراه است – خیلی سنگین است.

The Atlantic / دیوید سیمز: ۱۰۰

بونگ همیشه قصه‌گویی سیاسی بوده است. به طوری که او همیشه می‌داند هر قصه‌ای می‌تواند سیاسی شود. فیلم دیگر او به نام «خاطرات قتل» فیلمی پلیسی است که بر اساس واقعیت ساخته شده است. اما این فیلم همچنین نشان می‌دهد که چطور خط باریکی بین عدالت و فساد در تحقیقات پلیس وجود دارد. فیلم The Host یک فیلم کلاسیک هیولایی‌ست، اما در این فیلم همچنین نشان داده می‌شود که چطور شهرهای مدرن باعث ناامیدی شهروندان‌شان می‌شوند. فیلم Okja فیلمی فانتزی راجع به علاقه یک دختر به خوکی جادویی است، اما در انتها داستان این فیلم به سلاخ‌خانه‌ای صنعتی می‌رسد. فیلم Parasite ژانری غیرمعمول دارد، اما همین باعث شده که روایت آن دچار تغییری ناگهانی و حتی ترسناک‌تر شود. همه بینندگان می‌دانند که بونگ در این فیلم دارد داستانی راجع به انسان‌ها را تعریف می‌کند؛ این به آن معناست که این فیلم می‌تواند یک کمدی عالی باشد تا اینکه تبدیل به تراژدی می‌شود.

Los Angeles Times / جاستین چنگ: ۱۰۰

بونگ هرگز در فیلم‌هایش به فقر شخصیت‌ها جنبه آرمانی نداده و از فقر آنها تجلیل نکرده است، اما به علاقه‌های ریشه‌ای و ترس‌آور آنها پرداخته است. فیلم Parasite نگاهی سخت و غیراحساسی به انسان‌هایی دارد که باید هرکاری برای بقای خود انجام دهند. این فیلم شباهت زیادی به فیلم ژاپنی Shoplifters به کارگردانی هیروکازو کورئیدا دارد؛ درامی عاشقانه راجع به خانواده‌ای که دزدانی خرده پا هستند (این فیلم هم اتفاقا سال گذشته نخل طلای جشنواره کن را دریافت کرد).

Indiewire / دیوید اهرلیچ: ۹۱

بر خلاف فیلم‌های قبلی بونگ که همه آنها سوابقی در دسترس داشتند، این فیلم غم‌انگیز و پراضطراب فقط به فیلم‌های قبلی خود کارگردان مربوط می‌شود. این فیلم رویای مشترکی از هم‌زیستی را نشان می‌دهد. و هرچه شخصیت‌های فیلم به رویایشان نزدیک‌تر می‌شوند، همه چیز هم ناگوارتر می‌شود.

Rolling Stone / پیتر تراورس: ۹۰

در این فیلم هیولای واقعی، طمع انسان است و این هیولا همه مفاهیم درست و غلط را می‌بلعد. انگل‌ها در این فیلم چه کسانی هستند؟ خانواده کیم که خانواده‌ای را برای تامین نیازهای مالی‌شان انتخاب می‌کنند؟ یا خانواده پارک که از خانواده کیم مانند خدمتکارهایشان استفاده می‌کنند تا نیازهایشان برطرف شود؟ این فیلم شکاف بین داشتن‌ها و نداشتن‌ها را موشکافی می‌کند.

The Wrap / بن کرول: ۹۰

این احساس وجود دارد که فیلمساز فقط با آگاهی ادبیانه‌ای می‌تواند در مسائل مضر اجتماعی جست و جو کند، اما بونگ اینگونه نیست. او غرق در سبک‌های سینمایی، مملو از فیلمبرداری‌های روان، تصاویر بی‌عیب و نقص و خنده‌های از ته دل است. او از تغییرات بزرگ ترسی ندارد و از آنجایی که کارگردانی ماهر است، این تغییرات همیشه به نوعی با هم مرتبط هستند.

Variety / جسیکا کیانگ: ۹۰

حقیقت ناراحت‌کننده و تکان‌دهنده فیلم که در لحظات پایانی خودش را نشان می‌دهد این است: به هر شکلی که می‌توانی از ثروتمندان تغذیه کن و شکمت را پر کن، اما خیلی زود دوباره گرسنه و هنوز فقیر خواهی بود.

The Guardian / پیتر بردشاو: ۸۰

خانواده فقیرتر خودشان را در آینه‌ای کج و کوله می‌بینند و متوجه می‌شوند که چقدر در مقایسه با خانواده ثروتمند پست و حقیر هستند و همچنین می‌فهمند که این ثروت‌ها می‌توانست و باید برای آنها باشد. این فیلم تقریبا داستانی فراواقعی و علمی-تخیلی دارد: تعرض سبک زندگی غارتگران. فیلم Parasite بر شما تاثیرگذار خواهد بود.

The Hollywood Reporter / استفن دالتون: ۷۰

فیلم Parasite داستانی گیرا دارد که با زبردستی به آن پرداخته شده است. این فیلم بالغ‌ترین فیلم بونگ از موقعی است که او فیلم Memories of Murder را در سال ۲۰۰۳ ساخت. بازی‌ها به طور یکسانی قوی هستند؛ چه بسا برخی از این بازیگران کودک و نوجوان هستند. هونگ با فیلمبرداری درخشانش رنگ‌های پرزرق و برق را با ظرافتی پویا ترکیب کرده است. درحالی که طراحی صحنه لی ها-جون (Lee Ha-jun) عمیقا باوقار است، به خصوص عمارت خانواده پارک که به صورت مینیمال طراحی شده است که هم حکم قلعه‌ای لوکس را پیدا کرده و هم زندانی بدشگون.

فیلم Parasite فیلمی تاریخ‌ساز در سینمای کره است که برای اولین بار جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن را برای یک فیلم کره‌ای به دست آورده است.